Campus Journalism 2011
Contributor Literary Piece
P.
S.
(Paraluman
Siya)
Magkahawak at
magkayap tayo sa isang tabi at tinuruan
Ang aking
bibig na laging sambitin ang ‘ngalan mo
Ating mga
puso ay pinagbigkis ng tadhana, ang
Kamay ko’y
dumako sa iyong dibdib, nadama ko ang tibok ng puso
At pilit
na isinisigaw na ikaw ay kailangan ko
Walang panahon
na hindi kita naiisip at hindi ko akalain na
Kamalay malay
na sa mahabang panahon, na ang puso’y umiibig
Malay ang
aking isip at diwa na hindi magbabago, at pangako- ng
Na hanggang
sa dulo ng walang hanggang na ikaw ang pag-ibig na tunay.
No comments:
Post a Comment